DEVAM: 1- La ilahe
illallah" Sözünü Söyleyen Hakkında
أخبرنا
عبد الله بن
محمد بن سلم
قال حدثنا هارون
بن إسحاق
الهمداني قال
حدثنا محمد بن
عبد الوهاب عن
مسعر بن كدام
عن إسماعيل بن
أبي خالد عن
الشعبي عن
يحيى بن طلحة
عن أمه سعدى
المرية قالت
مر عمر بن
الخطاب بطلحة
بعد وفاة رسول
الله صلى الله
عليه وسلم
فقال ما لك
مكتئبا
أساءتك إمرة بن
عمك قال لا
ولكني سمعت
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم يقول إني
لأعلم كلمة لا
يقولها عبد عند
موته إلا كانت
له نورا
لصحيفته وإن
جسده وروحه
ليجدان لها
روحا عند
الموت فقبض ولم
أسأله فقال ما
أعلمه إلا
التي أراد
عليها عمه ولو
علم أن شيئا
أنجى له منها
لأمره
(:-2-:)Su'da el-Murriyye anlatıyor: Ömer b. el-Hattab, Resulullah
Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in vefatından sonra (bir gün kocam) Talha'nın
yanına uğradı. (Onu üzgün görünce):
"Niçin üzgünsün?
Amcanın oğlunun (yani Ebu Bekir es-Sıddık)'ın halife oluşu mu seni üzdü?"
dedi. Talha:
"Hayır. Fakat ben,
Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in:
«Şüphesiz ben bir
kelimeyi (çok iyi) bilirim ki herhangi bir kul ölüm döşeğinde o kelimeyi
söylediği takdirde, mutlaka o kelime o kimsenin sahifesine bir nur olur ve
muhakkak o kimsenin cesedi ve ruhu ölüm döşeğinde o kelime sayesinde muhakkak
bir rahmet rahatlık bulacaktır» buyurduğunu işittim. Dolayısıyla da (o
kelimenin ne olduğunu) Resuluilah Sallallahu Aleyhi ve Sellem'e soramadan O
vefat etti." dedi. Bunun üzerine Ömer:
"Ben o kelimeyi
bilirim. O, Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in amcası (Ebu Talib'e ölüm
döşeğinde söyIemesini) istediği (tevhid) kelimesidir. Eğer Nebi Sallallahu
Aleyhi ve Sellem, amcası (Ebu Talib) için tevhid kelimesinden daha fazla
kurtarıcı bir şey bilseydi muhakkak ki o şeyi ona emredecekti" dedi.
İbn Hibban, ihsan
(205) isnadı sahihtir.
Tahric: Nesai,
Amelu'l-Yevm ve'l-Leyle (1101), ibn Mace, Sünen (3795), Ebu Ya'la, Müsned (642)
ve İbn Huzeyme, Tevhld (s. 338)